Duygu Kodlaması.

Bazı şeyleri bazı şeylerle bütünleştirirsiniz ya hani.

Ne görsen ne duysan aklına direk o şeyle bağdaştırdığın kişi veya olay gelir.

Ben bu işi şarkılarla yapıyorum.

Bildiğin kodluyorum şarkıları dinlerken, bir şeylerle bütünleştiriyorum onları.

Ya da bir olayda veya durumda sağda solda çalan bir şarkı direk kendi kendine o olaya o duyguya kodluyor. Sana bir şey bırakmıyor.

İyi veya kötü şeyler de olabiliyor bunlar.Ama genelde hep iyi.

Bir şarkı duyuyorum ya da dinliyorum isteyerek hani, aklıma direk o kişi veya olay geliyor.Annem geliyor aklıma,Civan geliyor,Orhan geliyor,Musti geliyor,Büşra&Tarık geliyor,O geliyor bu geliyor.

Direk oturuyorlar kalbimin üzerine.Çok özlediğimi veya benim için ne kadar kıymetli olduklarını tekrar tekrar anlıyorum.O an mesela o insan evladı yanımda olsun istiyorum.Annem oluyor bu,babam oluyor kız kardeşim oluyor erkek kardeşim oluyor can dostlarım oluyor hiç farketmiyor,o an yanımda olsun,anlatayım istiyorum ne olursa.

Hep iyi şeyler gelmiyor tabi aklıma.

Kötü şeyleri de kodluyorum tabi şarkılara.

Hasta olduğum zamanlar, bana sarılırken eski sevgilisinin adıyla bana hitap eden kız arkadaşım geliyor aklıma, başka bir sevgilimi yakın bir arkadaşımla aynı odada bastığım zamanlar geliyor,severek çalışmadığım ama mecbur olduğum için bir çok şeye katlandığım zamanlar geliyor, arkadaşlarımın beni nasıl sırtımdan vurdukları zamanlar geliyor.

O zaman da nefret kusuyorum.Keşke yanımda olsalar da ya da o zamanlar tekrar olsa da bir bir suratlarına vursam her şeyi, tokatlasam onları istiyorum.

Ama geçiyor sonra.

Çok fazla nefret hissedebilen ve kin tutabilen bir adam olamadım hiç bir zaman.

Herşey geçiyor ve geçicek buna da adım gibi eminim.

Yine herşey çok güzel olucak diyorum.

Ve hep güzel şeyleri şarkılara kodlayacağım onu da biliyorum.

Güzel şeyleri.

Hep.

Dediler ki.

Yaşadığım son 2 haftalık süreçte, eski iş ilişkilerim,arkadaş ilişkilerim,ailevi ilişkilerim ve özel ilişkim de bi şekilde zarar gördü,bi şekilde koptu,gitti bitti.

Hem de bu kadar sıkıntının,derdin,problemin üstüne.

Grand Canyon'u düşünün.Metrelerce yükseklikteki yamaçların üzerinde iki yakayı birbirine bağlayan bir ipin üzerinde yaşıyordum,orada hayatımı sürdürmeye çalışıyordum.Zordu benim için,en azından benim için.Ama bu son yaşananlar o hayatımı üzerinde sürdürdüğüm ipi epey bir silkeledi.

İpin üzerinden düşüverdim.

Yavaş yavaş.

Sırt üstü düşüyorum şu an.

Hem de hareketsiz düşünüyorum,aşağı da bakamıyorum,çırpınmıyorum da çırpınamıyorum. Put gibi hareketsiz kaldım,düşüyorum.

Düşüyorum.

19 Temmuz 2014 Kayseri

Fazla.

Bir de bazı şeyleri çok fazla isteyince olmaz ya.Çok üzer adamı o.Fena üzer hemde.O yüzden bu hayatta hiç bir şeyi fazlaca istemeyeceksin.Derler ya bir şeyi çok istersen o olur diye.Yok öyle bir şey,koca bir yalan.Akışına bırakıcaksın herşeyi.Sonuçta herşey insanlar için,olmayınca olmaz,olursa da ne ala.

12 Temmuz 2014 - Kayseri

İfade.

Toplum içerisinde kendini ifade edebilmek hep büyük bir meziyet olmuştur benim için.Ama benim bu yönüm epeyce eksik.Şöyle söyleyeyim,o an içimde ne yaşıyor,ne hissediyorsam onu birebir ifade edemiyorum.Ya eksik ya da çok başka bir şekilde lanse ediyorum.Ve bu sebepten de devamlı yanlış anlaşılan bir adam oluyorum.2-3 tane insan evladından başka beni gerçekten anlayabilen insanların olduğuna da inanmıyorum.Onların yanında gerçekten çok rahatım ya işte bu yüzden.Zor bi dönemden geçiyorum şu sıralar,kendimle çok büyük bir kavgam var başka insanlarla kavgam var.Tam olarak hiç bir zaman mutlu olamadım aslında.24 yaşındayım ve bir kaç gün sonra biraz daha yaşlanacağım.Geçenlerde hayatımda çok önemli bir yeri olan çok eski bir arkadaşım olan Arzu'yla konuşurken de ona dediğim gibi;

 ''Sanırım tekrar ergenliğe giriyorum''.

Ve sanırım biraz bişeyler içmeye ihtiyacım var şu sıralar.Biraz kafamı ve kendi ruhumu dinlemeye ihtiyacım var.

Ama eminim ki , her zaman dediğim gibi ;

''Herşey çok güzel olucak''

Bir nevi olmayacak dua'ya amin demek gibi olsun ama yine de herşey çok güzel olucak.

12 Temmuz 2014 - Kayseri

Özet.

Dün canım epey sıkkın çok az uyumuşum,evde oturuyorum kağıt kalem aldım elime bişeyler çizeyim diye. Karalıyorum karalıyorum olmuyor. Çizmek içimden hiç gelmiyor. Dizi izleyeyim dedim olmuyor aklım başka yerlere kayıyor bi türlü odaklanamıyorum. Tam o arada telefonum çaldı. Arayan Ozan'dı. Ozan inanılmaz iyi çocuktur. Ankara'ya geleli bi 6 ay falan oldu 6 aydır hayatımda ama sanki yıllardır berabermişiz gibi hissediyorum yanındayken. Telefonda bana , ''Kızılay'dayım hadi gel abi takılalım.'' dedi. Koptum gittim yanına. Sevgilisi Gamze'de vardı yanında. Oturduk bi güzel kahve içtik,dertleştik biraz da geyik yaptık. Dağılırken Ozan bi laf söyledi. Dedim ki içimden budur abi. Ozan'ın söylediği şeyler hemen hemen şöyleydi; ''Abi,hep iyi oldukca başımıza hep kötü şeyler geliyor,ne kadar kötü insan varsa hepsininde başına güzel şeyler geliyor.'' Sanırım hayatımızın özeti bu.

21 Nisan 2014 - Ankara